Komunikazio Teoriako gaur egungo testuren bat irekiz gero, ez gaitu harrituko ikusteak kontzeptu guztiak elkarren mendekoak direla. Haien arteko oposizio polarrak, haien bikote edo diaden bidezko funtzionamenduak, haien arteko erlazioek ez gaituzte harrituko. Eraikuntza guztiak, komunikazio-prozesu guztiak, arautzen dituen konexio dialektikoaren ondorioa da hori. Bai teorian, bai praktikan, ezinezkoa da interkonexio funtzional eta dinamiko hori baztertzea.

Komunikazioa eta jokabidea; sistemak eta egiturak; informazioa zabaltzeko eta kodetzeko prozesuak; esanahiaren eta zentzuaren eraketa; zeinu-sistema eta gauzapen sinbolikoaren garapena; taldeen eta gizabanakoen arteko erlazioen interakzio-kateak, etab. Beti daukagu elementu ordenatuen arteko oposizio hori. Bestalde, ezin da azterketarik egin komunikazio-prozesu horiek ordenatzen, bideratzen eta legeztatzen dituzten "esparruak" aintzat hartzen ez baditugu. Komunikazioa elkarren artean integratuta dauden hainbat planoren artean aldi berean gertatzen den prozesu konplexua da. Plano horiek taldekidetzaren ekosistemako parametroen legezkotasun orokor eta bereziak arautzen ditu, ordea. Komunikazioak sistema orokorrek berezitasunak ditu, beraz, baina, aldi berean, bigarren mailako, mendeko azpi-sistemak integratzen dituen prozesua ere bada, eta azpi-sistema horiek guztiak osotasun/osatuaren legeak mugatzen ditu.

José Luisek Komunikazioari buruz idatzitako teoriaren oinarrietako batzuk jasotzen dira ondorengo testuetan.

Buletina 007 zkia. (Apirila 2009)

Buletina 007 zkia. (Apirila 2009)

Buletina 108 zkia. (Ekaina 2020)
Buletina 123 zkia. (Martxoa 2022)
Buletina 124 zkia. (Apirila 2022)
Buletina 125 zkia. (Maiatza 2022)